Περίπατος στο ελατόδασος του Μαινάλου
Στα βήματα του Θεού Πάνα
Σε μικρή απόσταση από τη Στεμνίτσα υψώνεται το Μαίναλο, το ιερό βουνό του Πάνα και ένα από τα ωραιότερα ελατοδάση με κεφαλλονίτικο έλατο, είδος ενδημικό στη χώρα μας. Με το αυτοκίνητο ή με τα πόδια μπορεί κανείς να βρεθεί σε ένα τοπίο ανυπέρβλητης ομορφιάς με ξέφωτα, βαθύσκιωτες λαγκαδιές και πηγές. Ξεκινάτε από τη Στεμνίτσα με κατεύθυνση το Χρυσοβίτσι. Σε 3 χλμ. αντικρίζετε το ελατόδασος να απλώνεται μπροστά σας.
Ο δρόμος περνάει ανάμεσα στα έλατα και οδηγεί σε ένα ξέφωτο του δάσους που θα σας γοητεύσει, το Ραπούνι. Εδώ υπάρχουν σταροχώραφα και καταπράσινες καστανιές που προβάλλουν ανάμεσα στα σκούρα πράσινα έλατα. Στο Ραπούνι στέλναν τα παιδιά τους οι Στεμνιτσιώτες για να κόψουν ξύλα για το χειμώνα ή για να δουλέψουν στα χωράφια τους με το κριθάρι, τη σίκαλη και τα ρεβύθια. Κι αυτά γνώριζαν τον τόπο σπιθαμή προς σπιθαμή.
Το καλοκαίρι έρχονταν να φυλάξουν τα αραποσίτια τους (εξαιρετική τροφή για τα χοιρινά τους) από τις αλεπούδες και τους ασβούς. “Εφτιαχναν καλύβες από ελατόκλαρες, άναβαν φωτιές το βράδυ για να διώξουν τα ζούδια, προγευματίζαν με το δάκρυ του έλατου, αντάμωναν τούς κυνηγούς και τους βοσκούς κι έβλεπαν τα πατήματα των αγριμιών στο χώμα. Εδώ είναι και το μυθικό πηγάδι με το κρύο νερό που αν το πιουν οι άρρωστοι είτε γίνονται καλά είτε πεθαίνουν (!). Στο πηγάδι αυτό ή εκεί κοντά, λένε, έχουν κρυμμένο οι ληστές, που είχαν εδώ τα λημέρια τους, “τους παράδες και τα μαλαματικά που αρπάξανε”.
Κάθε τόπος εδώ έχει την ιστορία του.
Συνεχίζοντας το δρόμο, σε απόσταση 2 χλμ. από το Ραπούνι (10 χλμ. από τη Στεμνίτσα), συναντάμε τη διασταύρωση προς Ελάτη-Πυργάκι-Βυτίνα. Ακολουθώντας αριστερά το δρόμο προς Ελάτη, σε 2 χλμ. περίπου από τη διασταύρωση, θα συναντήσετε στα αριστερά του δρόμου ένα μαγευτικό ξέφωτο με πέτρινη βρύση όπου αναβλύζει κρύο νερό.
Τόπος για ξεκούραση και πικνίκ ανάμεσα στις χρυσίζουσες λεύκες, τους σκόρπιους κομμένους κορμούς ελάτης (καρπός του μόχθου των ξυλοκόπων) και τα αγριολούλουδα. Εδώ ο Πάνας, που τον ονόμασαν έτσι “γιατί πάντων τις φρένες έτερπε” με τον αυλό του, θα έστηνε ξέφρενο χορό με τις νύμφες.
Ακολουθώντας το δρόμο που βρίσκεται στα δεξιά, σε απόσταση 4 χλμ., φτάνετε στο Λιμποβίσι, το χωριό των Κολοκοτρωναίων. Το 1711 η απογραφή των Ενετών κατέγραψε 500 κατοίκους. Σήμερα μόνο μερικά ερείπια υπάρχουν, μια εκκλησία και το σπίτι που γεννήθηκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, και τα δύο ανακαινισμένα από τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο. Εδώ Θα κάνετε ένα ακόμη προσκύνημα στους Κολοκοτρωναίους και θα ξεκουραστείτε στο εκκλησάκι, του Άγίου Ιωάννη.
Συνεχίζοντας το δρόμο προς Χρυσοβίτσι, σε 2 χλμ., συναντάτε το Αρκουδόρεμα, παλιό χωριό και πρώτο λημέρι των Κολοκοτρωναίων. Σε μια πέτρινη βρύση κοντά σε βαθύσκιωτη ρεματιά, απόκρυφο καταφύγιο των κλεφτών του 1821, υπάρχουν λείψανα πέτρινων κτιρίων. Εκεί που σταματά η ρεματιά είναι χτισμένη η εκκλησία τη Παναγίας με τοιχογραφίες του 1751. ‘Υστερα από 2 χλμ. ακόμη διασταυρώνεστε με τον κεντρικό δρόμο Τρίπολη-Χρυσοβιτσίου-Στεμνίτσας, απ’ όπου μπορείτε να επισκεφθείτε το γραφικό Χρυσοβίτσι ή να επιστρέψετε στη Στεμνίτσα (απόσταση 12 χλμ. περίπου).
Μια άλλη ενδιαφέρουσα διαδρομή είναι να ακολουθήσει κανείς το δρόμο προς Πυργάκι-Ελάτη για να καταλήξει στην εθνική οδό Τρίπολης-Αρχαίας Ολυμπίας. Μετά τη διασταύρωση προς Λιμποβίσι, συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο, συναντάτε βρύσες με παγωμένα κρυστάλλινα νερά, όπως τα “Εφτά Ψωμιά”. Στη βρύση αυτή, λένε, στάθηκε ένας χωρικός καθ’ οδόν για το χωράφι του. Μετέφερε τρόφιμα και εφτά ψωμιά στους εργάτες του. Καθώς όμως ήπιε από το νερό της τοποθεσίας αυτής, ένα νερό που “χώνευε και τα κοτρώνια”, άνοιξε η όρεξή του και έφαγε και τα εφτά ψωμιά.
Σε απόσταση 2 χλμ. μετά την τελευταία βρύση, 8 χλμ. από τη διασταύρωση προς Πυργάκι-Ελάτη, βρίσκεται το μικρό χωριό Ελάτη ή Γαρζενίκο, χτισμένο μέσα στο δάσος. Απέναντι από την Ελάτη, ο Μυλάοντας, το ποτάμι που αναφέρει ο Παυσανίας, κυλάει ανάμεσα στα πλατάνια και χύνεται στον Λάδωνα. Την άνοιξη ανθισμένοι κρόκοι και πριμούρες μαγεύουν τον ταξιδιώτη.
Σε μικρή απόσταση από την Ελάτη βρίσκεται το ερειπωμένο από κατολισθήσεις χωριό Πυργάκι, από το οποίο σώζονται μόνο η εκκλησία και το παλιό σχολειό. Απέναντι από το Πυργάκι βλέπετε τη Μονή των Αγίων Θεοδώρων.
Μόλις επιστρέψετε στον κεντρικό δρόμο Τρίπολης-Αρχαίας Ολυμπίας, μπορείτε να κατευθυνθείτε δεξιά και να επισκεφθείτε τη Βυτίνα για έναν καφέ στην πλατεία της ή να επιστρέψετε στη Στεμνίτσα μέσω Δημητσάνας ακολουθώντας το δρόμο αριστερά. Οι φίλοι της πεζοπορίας και της ορειβασίας έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το κοντινό δάσος του Μαινάλου και τις γύρω βουνοκορφές.
